မေ့ဆေးနှင့်ပတ်သက်သော အံ့သြဖွယ်အချက် ၈ ချက်

အသေးစား သို့မဟုတ် အကြီးစားခွဲစိတ်ရန် စီစဉ်ထားပါသလား။ယနေ့ မေ့ဆေးသည် အလွန်လုံခြုံကြောင်း သိလိုက်ရသည့်အတွက် ဝမ်းသာမိပါသည်။ဆိုလိုသည်မှာ၊ မေ့ဆေးနှင့်ပတ်သက်ပြီး သင်မသိနိုင်သော အချို့သော အရာများသည် ကြောက်ရွံ့မှုများကို ပြေပျောက်စေပြီး သင့်ရလဒ်ကိုပင် တိုးတက်စေနိုင်ပါသည်။

မေ့ဆေးဖြင့် ခွဲစိတ်ကုသရန် စိတ်ပူပန်နေပါက အခြားရွေးချယ်စရာကို စဉ်းစားပါ။အကယ်၍ သင်သည် လွန်ခဲ့သည့်နှစ်ပေါင်း 200 က အလားတူခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ခဲ့မည်ဆိုလျှင်၊ နာကျင်မှုကို ကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းရန် သင့်တစ်ခုတည်းသော ရွေးချယ်မှုမှာ ဝီစကီအချို့ကို နှိမ့်ချကာ သွားများကို ကြိတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

ယခုအခါ အမျိုးသားကျန်းမာရေးအင်စတီကျု၏အဆိုအရ ယနေ့တွင် လူနာပေါင်း 60,000 ခန့်သည် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးများ၏အကူအညီဖြင့် ခွဲစိတ်မှုအမျိုးမျိုးနှင့် အခြားဆေးဘက်ဆိုင်ရာလုပ်ထုံးလုပ်နည်းအားလုံးကို ခံယူနေရကြောင်း သိရသည်။အလွန်လေ့ကျင့်ထားသော ဆရာဝန်၊ သွားဆရာဝန် သို့မဟုတ် သူနာပြု မေ့ဆေးဆရာဝန်မှ ဓာတ်ငွေ့အဖြစ် ရှူသွင်းခြင်း သို့မဟုတ် မေ့ဆေးပေးခြင်းသည် လူသန်းပေါင်းများစွာကို အသက်ပိုရှည်စေပြီး ကျန်းမာစေမည့် ဆေးကုသမှုများကို ခံယူနိုင်စေခဲ့သည်မှာ သံသယဖြစ်စရာမရှိပါ။အဲဒါက မေ့ဆေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ အချက်အချို့က သင့်ကို အံ့သြစေနိုင်ပါတယ်။

1. ဆေးလိပ်သောက်သူများသည် ဆေးလိပ်မသောက်သူများထက် မေ့ဆေးပိုမိုလိုအပ်ပါသည်။

ဆေးလိပ်သောက်သူများသည် မေ့ဆေးထပ်တိုးရန် လိုအပ်ကြောင်း မေ့ဆေးဆရာဝန်များက သတိပြုမိသည်မှာ ကြာပါပြီ။ယခုတော့ ကျွမ်းကျင်သူများက ဒါကို အတည်ပြုစပြုလာသည်- ဘာလင်တွင် ပြုလုပ်ခဲ့သည့် 2015 European Society of Anaesthesiology အစည်းအဝေးတွင် တင်ပြခဲ့သော အကြိုသုတေသနပြုချက်အရ ဆေးလိပ်သောက်သော အမျိုးသမီးများသည် ခွဲစိတ်မှုအတွင်း မေ့ဆေးပေးသည့် အမျိုးသမီးများထက် 33 ရာခိုင်နှုန်း ပိုမို၍ ဆေးလိပ်မသောက်သူများနှင့် တစ်ပတ်ရစ် ဆေးလိပ်ငွေ့ရှူသူများသည် 20 ရာခိုင်နှုန်း ပိုမိုလိုအပ်ကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။နောက်ထပ်တွေ့ရှိချက်ဆေးလိပ်သောက်သည့်အုပ်စု နှစ်ခုစလုံးသည် ခွဲစိတ်မှုအပြီးတွင် အကိုက်အခဲပျောက်ဆေးများ လိုအပ်လာသည်။

ဆေးလိပ်သောက်သူများသည် လေလမ်းကြောင်းကို ယားယံစေသည်ဟု မြောက်ကာရိုလိုင်းနား၊ Winston-Salem ရှိ Wake Forest ဆေးကျောင်းမှ မေ့ဆေးဗေဒဆိုင်ရာ တွဲဖက်ပါမောက္ခ John Reynolds မှ ရှင်းပြသည်။ရလဒ်အနေဖြင့် ၎င်းတို့သည် အသက်ရှုပြွန်ဖြင့် သည်းခံနိုင်မှုကို မြှင့်တင်ရန်အတွက် နာကျင်မှုဝေဒနာကို မြင့်မားသောဆေးများ လိုအပ်နိုင်သည်ဟု ၎င်းက ဆိုသည်။

စိတ်ဝင်စားစရာမှာ ဆေးခြောက် (ဆေးခြောက်) ကို နေ့စဉ် သို့မဟုတ် အပတ်စဉ် သောက်သုံးသူများသည် ပုံမှန်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများဖြစ်သည့် endoscopies ကဲ့သို့သော ပုံမှန်လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများအတွက် မေ့ဆေးအဆင့်ထက် နှစ်ဆပိုမိုလိုအပ်ကြောင်း The Journal of the Journal of the American Osteopathic Association တွင် 2019 ခုနှစ် မေလတွင် ထုတ်ပြန်ခဲ့သည့် လေ့လာမှုတစ်ခုက တွေ့ရှိခဲ့သည်။ .

အကယ်၍ သင်သည် ခွဲစိတ်မှုခံယူရမည့်အချိန်ကို ကြိုသိပါက၊ ရက်ပိုင်းအလိုတွင်ပင် ဆေးလိပ်ဖြတ်ခြင်းသည် သင်၏နောက်ဆက်တွဲဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချနိုင်ပြီး သက်သာပျောက်ကင်းစေကြောင်း Anesthesiology ဂျာနယ်တွင် ဖော်ပြထားသည့် သုံးသပ်ချက်တစ်ခုအရ သိရသည်။

2. မေ့ဆေးက သင့်ကို အမြဲတမ်း အိပ်စေတာ မဟုတ်ပါဘူး။

Cleveland ဆေးခန်း၏အဆိုအရ၊

သွားနှုတ်ခြင်း၊ နက်နဲသောဖြတ်တောက်ခြင်း သို့မဟုတ် မှဲ့များကို ဖယ်ရှားခြင်းကဲ့သို့သော ခွဲစိတ်မှုအတွင်း နာကျင်မှုကို ကာကွယ်ရန် ထုံဆေးသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ သေးငယ်သော နေရာကိုသာ ထုံသွားစေသည်။

ဒေသဆိုင်ရာ မေ့ဆေးပေးခြင်းသည် ခန္ဓာကိုယ်၏ ပိုကြီးသော ဧရိယာအတွင်း နာကျင်မှုနှင့် လှုပ်ရှားမှုကို သက်သာစေသော်လည်း သင့်အား အပြည့်အဝသတိရှိစေပြီး မေးခွန်းများကို ပြောဆိုဖြေဆိုနိုင်စေပါသည်။ကလေးမွေးဖွားစဉ်တွင်ပေးသော epidural သည်ဥပမာတစ်ခုဖြစ်သည်။

ယေဘူယျ မေ့ဆေးသည် တစ်ကိုယ်လုံးကို ထိခိုက်စေပြီး သတိလစ်ပြီး မလှုပ်ရှားနိုင်တော့ပါ။ပုံမှန်အားဖြင့် ၎င်းကို အဓိကနှင့် အချိန်ကုန်သော လုပ်ဆောင်ချက်များအတွက် အသုံးပြုပါသည်။သေးငယ်သော ပမာဏတွင်၊ ယေဘူယျ မေ့ဆေးဆေးကို 'twilight sleep' ဟုခေါ်သော အစွမ်းထက်သော မေ့ဆေးအမျိုးအစားဖြစ်သည့် တစ်ခုခုကို လှုံ့ဆော်ရန်အတွက် သင်အိပ်ငိုက်ခြင်း၊ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနှင့် လှုပ်ရှားရန် မဖြစ်နိုင်သော သို့မဟုတ် ဖြစ်ပျက်နေသောအရာများကို သိနိုင်စေရန်အတွက် အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

3. ခွဲစိတ်မှုအတွင်း နိုးထရန် ဖြစ်နိုင်သည်။

သို့သော် ၎င်းသည် အထွေထွေ မေ့ဆေးနှင့် ပတ်သက်သည့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ လုပ်ငန်းစဉ် ၁၀၀၀ လျှင် ၁ သို့မဟုတ် ၂ တွင်သာ ဖြစ်ပွားခြင်းမှာ အလွန်ရှားပါးကြောင်း American Society of Anesthesiologists (ASA) အရ သိရသည်။လူနာတစ်ဦးသည် ၎င်းတို့၏ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ခွဲစိတ်မှုအတွင်း ဖြစ်ပျက်နေသည့် အဖြစ်အပျက်များကို သိရှိလာသောအခါတွင် ဤအခြေအနေသည် 'မေ့ဆေးသတိပေးချက်' ဟုခေါ်သည်။ထိုသို့သော နိုးထမှုသည် အများအားဖြင့် တိုတောင်းပြီး လူနာများသည် များသောအားဖြင့် နာကျင်မှုကို မခံစားရပေ။မေ့ဆေးသတိပေးချက်သည် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအခြေအနေမျိုးစုံရှိသော အန္တရာယ်များသောလူနာများ သို့မဟုတ် အရေးပေါ်ကုသမှုခံယူနေရသူများတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် မေ့ဆေးကို ဘေးကင်းစွာမထိုးပေးနိုင်သော မေ့ဆေးအသိပညာပေးခြင်းသည် ပို၍အဖြစ်များပါသည်။

4. လေးလံနေခြင်းသည် သင်၏နောက်ဆက်တွဲအန္တရာယ်များကို တိုးလာစေနိုင်သည်။

ASA ၏အဆိုအရ မေ့ဆေးဆရာဝန်များသည် အကောင်းဆုံးဆေးပမာဏကိုပေးကာ ထိုဆေးကို သွေးကြောသွင်းပြီး ပို့ဆောင်ရန် ခက်ခဲသည်ဟု ASA ၏အဆိုအရ သိရသည်။ထို့အပြင်၊ အဝလွန်ခြင်းသည် အသက်ရှုရပ်ခြင်းကို မကြာခဏ ရပ်တန့်စေသည့် အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်သည့် အိပ်ရေးမဝခြင်းကြောင့် အသက်ရှူကျပ်ခြင်း ဖြစ်နိုင်ခြေကို တိုးစေသည်။အထူးသဖြင့် မေ့ဆေးပေးနေစဉ်အတွင်း အောက်ဆီဂျင်နှင့် လေအလုံအလောက်ရရှိရန် သေချာစေနိုင်သည်။ခွဲစိတ်မှုမပြုလုပ်မီ ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်းသည် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများ ဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချပေးနိုင်သည်။

၅

ထုံဆေးသည် ပုံမှန်ခွဲစိတ်မှု၏ တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်လာသောအခါတွင် ၎င်းတို့ကို စီမံခန့်ခွဲသော ဆရာဝန်များသည် ၎င်းတို့လုပ်ဆောင်ပုံနှင့်ပတ်သက်၍ အလွန်နည်းပါးကြောင်း အမျိုးသားဆေးသိပ္ပံသိပ္ပံ (NIGMS) ၏အဆိုအရ သိရသည်။ယနေ့ခေတ်တွင် ထုံဆေးသည် အာရုံကြောဆဲလ်အမြှေးပါးအတွင်းရှိ သီးသန့်ပရိုတင်းမော်လီကျူးများကို ပစ်မှတ်ထားခြင်းဖြင့် အာရုံကြောအချက်ပြမှုများကို နှောင့်ယှက်သည်ဟု ယုံကြည်ကြသည်။သိပ္ပံပညာရှင်များသည် မေ့ဆေးအကြောင်း ဆက်လက်လေ့လာနေသောကြောင့် ဤဆေးများသည် ပို၍ထိရောက်မှုရှိလိမ့်မည် ဟု NIGMS မှဆိုသည်။

6. ခေါင်းနီများသည် အခြားသူများထက် မေ့ဆေးပေးစရာ မလိုပါ။

ဤသည်မှာ 'ထုံဆေးအသိုက်အဝန်းတွင် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့်ပျံ့နှံ့နေသော မြို့ပြဒဏ္ဍာရီတစ်ခုဖြစ်သည်' ဟု Wake Forest Baptist Health မှ ပြင်ပလူနာမေ့ဆေးကုသရေးဌာနမှူး Timothy Harwood က ပြောသည်။အယူအဆကို လှုံ့ဆော်ပေးသည့်အချက်မှာ ဆံပင်နီသူများသည် လူတစ်ဦး၏ ထုံဆေးနှင့် ထုံဆေးအပေါ် အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို လျော့ကျစေမည့် melanocortin-1 receptor (MC1R) ဟုခေါ်သော မျိုးဗီဇတစ်ခု ရှိနိုင်သည်ဟု ဒေါက်တာ ဟာဝုဒ်က ရှင်းပြသည်။ဒါပေမယ့် ဒီအကြံအစည်က နောက်ထပ်စိစစ်မှုအောက်မှာ မတည်မြဲခဲ့ပါဘူး- Anesthesia and Intensive Care ဂျာနယ်မှာ ထုတ်ဝေခဲ့တဲ့ လေ့လာမှုတစ်ခုအရ ယေဘူယျ မေ့ဆေး ဘယ်လောက်လိုအပ်သလဲ၊ ပြန်လည်ကောင်းမွန်လာမှု အရှိန် ဒါမှမဟုတ် ဆံပင်နီနေတဲ့ လူနာတွေကြား ခွဲစိတ်ပြီးနောက်ပိုင်း နာကျင်ရတဲ့ ပမာဏနဲ့ ကွာခြားမှုမရှိတာကို တွေ့ရှိခဲ့ရပါတယ်။ ပိုနက်သောဆံပင်။

7. သင်နိုးလာသောအခါတွင် ရနံ့ကုထုံးကို စမ်းကြည့်ချင်ပေမည်။

မေ့ဆေးပေးပြီးနောက် ဖြစ်ပေါ်တတ်တဲ့ ပျို့အန်ခြင်းနှင့် အန်ခြင်းကို သက်သာစေရန် အနံ့အချို့ကို ပြသထားသည်။2019 ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလထုတ် Complementary Therapies in Medicine ဂျာနယ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည့် လေ့လာမှုတစ်ခုတွင် ဂျင်း သို့မဟုတ် လာဗင်ဒါမရှိမဖြစ်လိုအပ်သောဆီများကို ငါးမိနစ်ကြာ ရှူရှိုက်ခြင်းက placebo ထက် အဆိုပါရောဂါလက္ခဏာများ၏ပြင်းထန်မှုကို လျော့နည်းစေကြောင်း တွေ့ရှိခဲ့သည်။အလားတူပင် Anesthesia & Analgesia ဂျာနယ်တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သည့် အစောပိုင်းလေ့လာမှုတစ်ခုက ဂျင်းမရှိမဖြစ်ဆီနှင့် ပြည့်နေသော နှာခေါင်းကို ပိတ်စလေးဖြင့် အုပ်ထားသည့် လူနာများ သို့မဟုတ် ဂျင်း၊ ပူဒီနာ၊ ငရုတ်ကောင်းမှုန့်နှင့် ဖာလာအဆီများ ပေါင်းစပ်ထားသော ဝေဒနာသည် ခံစားရကြောင်း ကောက်ချက်ချခဲ့သည်။ ၎င်းတို့၏လုပ်ထုံးလုပ်နည်းပြီးနောက်တွင် စိတ်သက်သာရာရပြီး ပျို့အန်ခြင်းကို ကုသရန် ဆေးဝါးအနည်းငယ်ကို တောင်းဆိုခဲ့သည်။

8. မေ့ဆေးပေးခြင်းသည် သင့်မှတ်ဉာဏ်ကို ထိခိုက်စေနိုင်သည်။

ယေဘူယျ မေ့ဆေးသည် ရက်ပေါင်းများစွာ လများပင် ကြာရှည်နိုင်သော မှတ်ဉာဏ်ဆုံးရှုံးမှုကို ဖြစ်စေနိုင်သည်ဟု တိုရွန်တို ဆေးပညာတက္ကသိုလ်၏ လေ့လာမှုတစ်ခုအရ 2014 ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလတွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ စုံစမ်းစစ်ဆေးရေးဂျာနယ်တွင် ဖော်ပြထားသည်။သုတေသီများ၏ ရှင်းပြချက်အရ လူငယ် ၃၇ ရာခိုင်နှုန်းနှင့် သက်ကြီးလူနာ ၄၁ ရာခိုင်နှုန်းခန့်သည် ဆေးရုံမှဆင်းပြီးချိန်တွင် မှတ်ဉာဏ်ပြဿနာများ ရှိနေကြောင်း သတင်းပို့ကြသည်။အချို့သော မှတ်ဉာဏ်ဆုံးရှုံးမှုများသည် ခွဲစိတ်မှုမှအစပြုသော ရောင်ရမ်းခြင်း သို့မဟုတ် ဖိအားများကဲ့သို့ မေ့ဆေးပေးခြင်းမှလွဲ၍ အခြားအကြောင်းရင်းများကြောင့် ဖြစ်နိုင်သည်။သို့သော် အချို့မှာ မေ့ဆေး၏ သက်ရောက်မှုကြောင့် ဦးနှောက်အတွင်းရှိ မှတ်ဉာဏ်ဆုံးရှုံးမှု receptors များ ဖြစ်နိုင်သည်။

ထို့အပြင် 2018 ခုနှစ် သြဂုတ်လထုတ် British Journal of Anesthesia တွင် ထုတ်ဝေခဲ့သော Mayo Clinic လေ့လာမှုအရ မေ့ဆေးနှင့် ထိတွေ့ခြင်းသည် အသက် 70 ကျော်လူနာများတွင် ဖုံးကွယ်ထားသော နဂိုရှိပြီးသား မှတ်ဉာဏ်ပြဿနာများကို ဖုံးကွယ်ရန် ဦးနှောက်လုပ်ဆောင်ချက်ကို လုံလောက်စွာကျဆင်းစေနိုင်ကြောင်း အကြံပြုထားသည်။

အောက်ခြေလိုင်း- သင့်အသက်မည်မျှပင်ရှိပါစေ၊ အထွေထွေမေ့ဆေးကုသမှုခံယူပြီးနောက် သင့်ဆရာဝန်၏ညွှန်ကြားချက်များကို ချရေးပါ၊ သို့မဟုတ် သင်ကြားသည့်အရာ၏တိကျမှုအတွက် အာမခံပေးနိုင်သော ရင်းနှီးသောမိတ်ဆွေ သို့မဟုတ် မိသားစုဝင်တစ်ဦးဦးကို သင့်ထံခေါ်ဆောင်ပါ။